Kaoha Apai
Kaoha en apai. Hallo en tot ziens in het Marquesiaans. Vijf jaar zeilen over de wereld brengen telkens nieuwe ontmoetingen, nieuwe verhalen. En elke keer dat we het anker lichten, weer een onvermijdelijk afscheid. Maar altijd met de stille belofte van een weerzien. Dit keer ons verhaal van onze terugkeer op Fatu Hiva voor ons 40-jarig huwelijksfeestje. Een hectische aankomst #@☠️*&%!!!! “Naar links!” gebaart Eric dwingend vanaf het voordek. 💩#@😈😡!!“Daar waren we al!” gil ik tegen de wind in. Derde ankerpoging in de baai van Hanavave. Zoals gebruikelijk discussie over de juiste plek om het anker uit te gooien.. maar dit keer maken we het wel heel bont. Rotsen loeren voor de 10-meterlijn, en daarna zakt de bodem steil naar meer dan 20 meter. We moeten daarom rekening houden met een grote draaicirkel ten opzichte van de andere boten en ons ouwe plekkie is bezet. De hele baai geniet mee – gratis spektakel . “Naar rechts!” wijst Eric nu. Wat wil je nou? Mijn hoofd bonkt, tranen ...