Mare Liefs

Vanuit Mindelo zorgen we dat de postbode in IJhorst overuren maakt... We bestellen het ene gereedschapje na het andere. Egbert vliegt over een paar dagen naar ons toe en daar maken we dankbaar gebruik van om de spullen die hier niet verkrijgbaar zijn vanuit Nederland mee te laten nemen. Ook Koos en Wilma uit Schokkerhaven die hier inmiddels liggen hadden nog wat verzoekjes.. Tja, het is een regelmatig onderwerp ook in de zeilersapps, wie kan nog spullen meenemen van hier naar daar, wie krijgt er nog bezoek uit Nederland.  We zijn in Afrika en ook 'gewone' inkopen doen is hier toch echt anders. Voor de oversteek zullen we moeten gaan verzamelen; in de ene winkel een blik perziken, in de andere een zak rijst of melkpoeder. Groenten en fruit zijn er gelukkig in overvloed op de markt en bij de straatverkopers. Vlees vind ik nog wel een dingetje en aangezien we nog geen succes met vissen hebben gehad tot nu toe gaan we de vriezer vol gooien met diepvriesvlees en vis van de markt.  O

Baai van Mindelo Ik ben een gek wijf denk ik als ik op 2 januari met buikpijn van de stress door San Sébastian naar de bakker loop om nog wat brood voor de oversteek naar de Kaap-Verden in te slaan. De vogeltjes fluiten, de churrosverkoper heeft net zijn stalletje open gedaan en de kleurrijke huisjes stralen in het vroege ochtendzonnetje. Ik ben van dit mooie eiland en deze bijzondere plek gaan houden. Het is hier zo relaxed. Ik zou hier kunnen wonen mijmer ik. Nieuwjaarsduik in San Sebastian Maar toch, ik keek ook zo uit naar de komende oversteek. Zag de Mahi Mahi en Hoppetossa vertrekken met een gevoel van ongeduld, van ‘kan-niet-wachten-tot-wij-ook-gaan’, downloadde uren aan muziek en luisterboeken, en keek uit naar een langere periode in een soort tijdloze bubbel.  Drie dagen geleden en nog dik ingepakt, knuffelden  we  Wouter, Sas en mijn vader, gedag. Het weer voor tussen de Canaries en de Kaap-Verden werd de laatste week in Nederland al intensief bestudeerd en zag er voor zover