Besmet
Nee, niet schrikken! Geen Britse, Bretonse of Braziliaanse variant. Maar wel een lichte vorm van het Guadiana virus te pakken.. De symptomen? We zijn het besef van tijd kwijt. Ongemerkt zijn we hier al een maand en tellen de weken aan de keren dat we de groentemarkt op zaterdag bezocht hebben. We betrappen onszelf erop dat we al sinds het moment dat we hier zijn roepen dat we over een week of twee vertrekken richting Madeira. Een week is toch echt te weinig om nog hier te zijn. We komen vooralsnog dus niet weg! Waar t door komt? Het is hier werkelijk prachtig en super relaxed. We wandelen kilometers langs de rivier en ontdekken elke dag weer nieuwe bloemen. In februari heeft het een paar keer flink geregend en de heuvels staan vol met witte cistusrozen, lavendel en brem. Onderweg plukken we kilo’s sinaasappelen en raken verslingerd aan een nieuw drankje, wodka jus. En soms staan er zakken met citroenen op de steiger voor de zeilers om mee te nemen. Net zoals Bart (zie vorige blog