Kaoha Apai; het ritme van ons zeilende bestaan
Kaoha en apai. Hallo en tot ziens. Na vijf jaar zeilen over de wereld brengen nieuwe havens ons telkens een kaoha: nieuwe gezichten, nieuwe verhalen. Elke keer dat we het anker lichten, komt een apai: een afscheid van vrienden, eilanden, en herinneringen. Maar altijd met de stille belofte van een weerzien. Dit is ons verhaal op Fatu Hiva, een plek van warme ontmoetingen en weer een onvermijdelijk afscheid. Een hectische aankomst #@☠️*&%!!!! “Naar links!” gebaart Eric dwingend vanaf het voordek. 💩#@😈😡!!“Daar waren we al!” gil ik tegen de wind in. Derde ankerpoging in de baai van Hanavave, Fatu Hiva. Weer discussie over de juiste plek om het anker uit te gooien, rotsen loeren voor de 10-meterlijn, en daarna zakt de bodem steil naar meer dan 20 meter. We moeten daarom rekening houden met een grote draaicirkel ten opzichte van de andere boten. De hele baai kijkt mee – gratis spektakel . “Naar rechts!” wijst Eric nu. Wat wil je nou? Mijn hoofd bonkt, tranen prikken van frustrati...