Christmas winds

 

Al dagen waait de stront hier van de dijk. Of beter gezegd vanaf de Sierra Nevada. Het maakt dat de golfslag in  het zwembad soms meer op de Caribische Zee dan op een zwembad lijkt. En de ligbedden? Die staan goed vastgebonden in een hoekje. Het is typisch voor de tijd van het jaar, Christmas winds, zeggen de locals. Boten die van plan waren om richting Panama te zeilen, stellen hun vertrek nog even uit. En stiekem vinden wij het wel gezellig dat ze nog even blijven.  Half december willen wij pas vertrekken naar Panama, zodat we kerst kunnen doorbrengen bij de San Blas-eilanden. En we hebben hier nog wat uitstapjes in het vooruitzicht.

Maar eerst is het tijd voor Sinterklaas. Dit jaar kan de goedheiligman natuurlijk niet aan onze Lucy voorbij  gaan. Nog voordat we Nederland verlieten, hadden we een pakjespiet ingeschakeld die haar in het verre Harrisburg zou verrassen. En zo vieren we, zij het van een afstand, het feest mee. Het is fijn dat dankzij de huidige technologie we op die manier toch verbonden zijn.

Na rijp intern beraad 😉 kom ik tot de conclusie dat de tocht naar Ciudad Perdid (de Colombiaanse Machu Pichu) niet verstandig is, hoe graag ik het ook wil. De tocht is alleen maar mogelijk in een groep en ik kan zoiets alleen in mijn eigen langzame diesel-tempootje en daar is, ben ik bang, geen ruimte voor. In plaats daarvan gaan we een driedaagse wandeling vanaf Minca doen. In de bergen, op maar een half uurtje rijden van de haven en lekker op eigen tempo. Ik boek twee leuke hotelletjes voor onderweg en met goed schoeisel en rugzakken gaan we op pad.

Het eerste plekje waar we aankomen is werkelijk prachtig maar helaas is Eric niet lekker en voelt zich steeds zieker. De tweede dag besluiten we daarom terug te gaan naar de boot.  

Gelukkig herstelt hij na een paar dagen. Op tijd voor het laatste geplande uitje; samen met Jan, Erica en hondje Zoe, pakken we een bus naar Cartagena, 5 uur rijden hier vandaan. We hebben met zijn vijven een appartementje op Bocagrande, de strip ten zuiden van de oude stad met een werkelijk spectaculair uitzicht naar alle kanten. We lopen ons suf door de oude stad die al helemaal in kerstsfeer is en  bezoeken de kleurrijke wijk Getsemani.

Terwijl wij genieten van Cartagena zien we dat de Christmas winds tijdelijk hun kracht verliezen; een mooi weervenster dient zich aan een paar dagen nadat we weer terug zijn in Santa Marta. Na bijna zes weken hier is het even hard werken en voorbereiden om richting Panama te vertrekken. De vriezer wordt aangezet. En nadat ik foto’s heb gemaakt van de hele vitrine bij de slager en alle vertalingen heb opgezocht, wordt er een halve koe ingeslagen. Kilo’s aan verse groenten en fruit vinden een plekje in de boot. En we slaan genoeg drank  en snoeperijtjes in om een week of zes in de meest afgelegen gebieden van de Guna Yala comfortabel door te kunnen brengen.

En dan  gaan de trossen los, op naar een nieuw avontuur.

Mare Liefs,

Karin