Cultuur schok

“Could you look up, dear?” Ik doe braaf wat me gevraagd wordt maar vraag me af waar ik nu weer in verzeild ben geraakt. Zojuist heb ik me een winkel in laten lokken door een jongeman die me een monstertje met crème in mijn handen duwde en nog iets anders, speciaal voor mij, binnen had liggen😉. Zijn perfect gemanicuurde handen kloppen nu zachtjes een of ander goedje onder één oog. Ok, kan ik nu weg..? Ik voel me hier totaal buiten het plaatje. Make-up-loos en met mijn lompe wandelschoenen onder een zomerjurk. Maar nee, het is nog niet voorbij. Hij pakt een mini ventilatortje en houdt dat voor mijn oog. Wtf. Er komt nog een collega aan huppelen en hij bekijkt onderzoekend mijn oog. " That’s spectácular!!” gilt hij verrukt. “That’s amázing!!” roept de jongeman met het ventilatortje blij. Er wordt een spiegel voor mijn gezicht gehouden maar ik wil niks zien. Ik wil weg hier. Waar is Eric? 

Het is maanden geleden dat we in een grote stad waren en we zijn het even ontwend. Na het vertrek van Wouter zijn we naar de British Virgin Islands gevaren. Een serie kleine eilandjes op korte afstand van elkaar. Om de twee dagen een ander baaitje, zwemmen, wandelen, en werken aan de nieuwe bijboothoes. Daar is de make-up-doos niet voor nodig, voor het naaien van die hoes alleen een leesbril..

Op  Virgin Gorda maken we een wandeling door een groep prachtige rotsen.

Het gaat steeds beter met vissen; we vangen de ene tonijn na de andere.

Tja, wat kan ik zeggen. Het ene mooie baaitje na het andere. Wel heel erg druk met charterschepen hier op de BVI's en heel erg veel moorings en wij willen liever ankeren. Meestal lukt het ons toch wel om een plekje te vinden. Foto midden links: Eric duikt altijd even naar het anker om te kijken of het goed ingegraven is.

Het begin van het vermaken van de bijboothoes, nieuwe ontmoetingen en onze achtertuin in een baai waar bijna geen moorings en dus geen andere schepen zijn.

Via Culebra, onderdeel van de Spanish Virgin Islands en Puerto Rico voeren we naar San Juan, de hoofdstad van Puerto Rico. De oudste stad van de Verenigde Staten. Van het grondgebied behorend bij de Verenigde Staten moet ik eigenlijk zeggen want hoewel Puerto Ricanen een Amerikaans paspoort hebben is Puerto Rico geen staat. Ze hoeven geen federal taxes te betalen en stemmen niet voor Amerikaanse verkiezingen.  

Op Culebra krijgen we ons cruising permit voor de VS, maken we een paar mooie wandelingen maar gaan snel door naar het 'vaste land' van Puerto Rico. Onder: we varen binnen langs deze  oude stadswallen.

Wij liggen voor anker midden in de stad tussen de hotels en cruiseschepen. Gelukkig kunnen we onze nieuwe bijboot veilig in de marina achterlaten wanneer wij de oude stad gaan verkennen. We kijken onze ogen uit! Het is werkelijk prachtig en na zoveel weken min of meer in de rimboe een geweldige afwisseling vol cultuur en geschiedenis. We genieten van de gezellige straatjes, mooie gevels en uitzichten vanaf de forten en stadswal over zee. 

Begraafplaats aan zee bij de oude stad. Ook hier moet er verschil zijn.

Ondertussen begint mijn oog te trekken en te jeuken. “Eric, zie jij wat? Maak anders maar een foto zodat ik zelf kan kijken.”  Het verschil is inderdaad behoorlijk maar het voelt alsof de boel dicht gesmeerd is met epoxy plamuur. Daar begin ik niet aan. Ik hou het gewoon bij factor 50 en een hoedje. 

Mare Liefs,

Karin