Kruispunt

Nee, het zal toch niet.. Zoveel Nederlandse schepen zullen daar toch niet komen? Ik denk aan het bijzondere whatsappje van Joris en Julia vorig jaar april tijdens een weekendje weg naar Annapolis. En de foto die ik kreeg van dat Nederlandse schip dat daar voor anker lag en waar Joris enthousiast naar zwaaide en een kort praatje mee maakte.

In de marina van Samana ontmoeten we Gees en Ate die vanuit de VS met hun schip op de terugweg naar de Carieb zijn. Dat vraagt om het uitwisselen van informatie en met de Ipad in de hand bekijken we hun route en tips.

‘’Wanneer waren jullie dan in Annapolis? Misschien hebben jullie onze zoon ontmoet.” En na wat zoeken naar de bewuste whatsapp blijk ik inderdaad een foto van Joris met Ate en Gees op mijn telefoon te hebben staan. Wat een kleine wereld is het toch!

Onze tijd in de Dominicaanse republiek is een aaneenschakeling van bizarre, onverwachte en geplande ontmoetingen en een kruispunt van wegen. Veelal Amerikanen en Canadezen die op weg zijn naar de oostelijke Carieb, of weer terug naar huis. Maar gek genoeg liggen er ook ineens 5 Nederlandse schepen in de kleine marina die vanuit de westelijke Carieb komen. Cruising pilots en tips worden uitgewisseld en menig drankje bij poolbar of aan boord gedronken.

Met drie schepen steken we de baai over naar nationaal park Los Haitises waar we een paar prachtige dagen doorbrengen. Het doet ons een beetje denken aan de eilandjes in Thailand bij Krabi. Met de bijbootjes varen we ver de mangroves in, op zoek naar grotten en muurschilderingen.

En dan varen we zodra het juiste weermoment zich aandient met Kees en Trees van de Rebel en Michiel en Annette van de Chiara voor een nachtelijk tochtje naar Luperon, springplank voor de Bahama’s. Maar voor ons ook een lang gepland weerzien met Adrian, Gabi en Andra met wie onze wegen voor het eerst kruisten op Fuerteventura en daarna op de Kaap Verden en Martinique. Zij hebben hun zeilende bestaan voorlopig verruild voor een leven aan de wal in Luperon en we zijn super benieuwd hoe het hen vergaat.

Zodra we liggen worden we opgehaald door de familie Barcan en staat er een heerlijke lunch voor ons klaar. We gaan met de tuktuk terug naar de boot want onze Starlink die bij Adrian bezorgd is, is best zwaar.

Met Trees samen, ga ik naar de kapster van Andra. Zo mooi heeft het afgelopen half jaar niet gezeten..

Uitzicht over de beschutte baai van Luperon vanuit de verlaten yachtclub.

En nu een week later loop ik alsof ik nooit anders gedaan heb door de warme straten van Luperon. Uit een huis schalt bachata muziek die als ik tien stappen verder ben vermengd wordt door de muziek van de buurvrouw die blijkbaar meer van salsa houdt. Een groepje mannen speelt domino in het café/annex groentestalletje en een paar kinderen zijn midden op straat aan het baseballen. De jongeman die gisteren nog mijn haar waste in de kapsalon groet me terwijl hij met krulspelden over straat loopt. Ik sla de hoek om naar het huis van onze Roemeense vrienden voor de laatste keer deze week.  Eén scooter met een gezin van vijf erop passeert me. Het is een vriendelijk, vrolijk en vrijgevochten oord. Adrian, Gabi en Andra hebben afgelopen week hun liefde voor deze plek met ons gedeeld en met veel mensen kennis laten maken. Van de cruisers die hier jaren geleden geland zijn en nooit meer zijn weg gegaan tot de Limburger die samen met zijn vrouw een b&b en restaurant Nieuw Amsterdam begonnen is. Morgen gaan we weer op pad. De Bahama’s en de plannen met onze kinderen trekken.

Andra, Gabi en Adrian, we hebben genoten van jullie gastvrijheid. Het was heerlijk en we gaan zien waar onze wegen elkaar opnieuw gaan kruisen.

Mare Liefs!

Karin

Met een huurauto rijden we samen een dagje over het Samana schiereiland.

En dan weer op pad. Dit keer geen walvissen bij het naar buiten varen. Onderstaand  wat we gezien hebben toen we de baai van Samana binnen voeren. De baai van Samana wordt in de periode december tot april bezocht door zo'n 4000 bultrugwalvissen die hier hun jongen krijgen. Geen eigen foto. Daar ging het te snel voor. Maar wel exact op deze plek ongeveer zo'n joekel uit het water zien springen.