Vanaf het verste punt op Mount Desert Island begint onze 'terugreis' naar het zuiden. Als ik 's morgens wakker word en het zonnetje weer schijnt, voel ik me een ontzettende geluksvogel. Maine was en is een hoogtepunt in onze reis, maar het meest bijzondere deel van dit seizoen in de VS is dat we naar Philadelphia gaan. Op bezoek bij Joris en Julia en onze kleindochter in wording 😊en daarna ook nog naar Nederland vliegen voor Wouters 30e verjaardag!
|
Dag Mount Desert, dag Ken en Linda. Tot ergens! |
Eerst scharrelen we nog een beetje langs de prachtige eilandjes en inhammen van Maine. We verorberen een laatste lobster die we van een lokale zeiler cadeau krijgen. Het weer is prachtig. Geen mist meer en we zijn inmiddels gewend aan het ontwijken van lobsterpotten.
|
Eric wordt een beetje gek van me... zo leuk om voor die kleine meid in winkeltjes te kijken... |
|
Provincetown op Cape Cod is heel gezellig. |
|
Dit keer varen we alleen maar langs Manhattan met een klein beetje pijn in het hart want hoe geweldig was het hier eerder. |
|
Een tussenstopje tussen de casino's in Atlantic city en 's morgens weer vroeg op pad. |
En dan gaan we via Cape Cod, Long Island, langs Manhattan naar Philadelphia. Dat laatste stuk naar Philadelphia is nieuw en voor ons heel bijzonder omdat dit het meest dichtbij Harrisburg is waar we met onze boot kunnen komen. Dat Joris en Julia zo ver weg wonen is niet altijd makkelijk. Hoe bijzonder is het dan dat je met je eigen 'huis' (want dat is Marelief voor ons), zo dichtbij kan komen. Vanaf Marelief kunnen we lopen naar het station en zijn dan in een kleine 2 uur bij Joris en Julia. En bovendien kunnen zij nu ook makkelijk ‘even’ op bezoek komen en brengen we een stukje 'thuis' naar Philadelphia.
Op 4 september bereiken we Philadelphia. We worden warm ontvangen door de mensen van Pier 3 marina. Het is letterlijk warm, want Philadelphia zucht onder een hittegolf. Zo warm hebben we het in tijden niet gehad. In de marina hebben we de luxe van onbeperkt water en mede omdat het zo warm is en we wel met water móeten spelen, krijgt de boot een flinke poetsbeurt en staan we zelf ook regelmatig onder de koude straal.
|
Na bijna een half jaar moeten de lijnen en stootwillen weer klaargemaakt worden want we gaan een haven in! |
|
Wat een ontvangst op mijn verjaardag. Het is labour day en in de marina gaan een paar mensen barbecueën en krijgen we spontaan een uitnodiging om mee te eten. |
Onze haven is echt midden in het centrum van Philadelphia, dus we gaan eropuit en verkennen de stad te voet en met de fiets. En raad eens waar onze eerste stop naartoe ging? De Ikea! Want ik had nieuwe mokken nodig, in een ‘normaal’ formaat. Tot nu toe kwam ik in dit land van groot, groter groots alleen maar 'emmers' tegen... Philadelphia is gezellig en compact en we geven ons even over aan de geneugten van het stadse leven en winkels op loopafstand. Ook hebben we nu we hier een aantal weken liggen, een adresje om spullen te laten bezorgen en doet Amazon ook goede zaken.
|
Liberty bell en indepence hall waar de declaration of independance getekend is. |
|
Met de trein naar Harrisburg |
|
Ook in Harrisburg moet geklust worden.. Daar word je moe van ;) |
|
Zelfgemaakte pasta maaltijd! |
|
Leuk uitstapje naar een appelboomgaard |
In het weekend bezoeken Joris en Julia ons, en de week erop pakken we de trein naar Harrisburg. Genieten! En dan is het tijd om even naar Nederland te gaan! Wouter wordt 30 en daar willen we ook bij zijn. Bovendien hebben we hem beloofd hem te helpen met de verbouwing van zijn badkamer. Vanaf onze haven in het centrum van de stad is het een makkelijk ritje naar het vliegveld.
|
Terug in Philadelphia krijgen we vrienden van Mary Ann en Jim op bezoek en dan is het tijd om naar Nederland te gaan. We vliegen 'terug' en zien een aantal plekken waar we eerder voor anker lagen. |
Op 20 september komen we eind van de middag aan in ons huisje in Schalkhaar. Eerst even poetsen, want overal ligt stof en hangen spinnenwebben, en dan langs de Plus om boodschappen te doen. Gekke gewaarwording om zo in onze Nederlandse omgeving geland te zijn. Een rare slaap volgt. Als ik wakker word, weet ik even niet waar ik ben.
De volgende ochtend staat Wouter al vroeg voor onze deur, en die jongen heeft geen genade met onze jetlag. Werk aan de winkel! Maar hé, we zijn blij om hem te kunnen helpen. Samen de badkamer opknappen en tussendoor gezellig bijpraten is fijn en het eindresultaat is echt fantastisch.
Tussen het klussen door laten we ook wat ‘onderhoud’ aan onszelf plegen en zien we vrienden en familie. Het zijn super weken! En voor ons gevoel veel te snel, is het tijd om terug te vliegen naar Philadelphia.
|
Roze bubbels voor onze kleindochter in wording |
|
Van Leeuwen-Franken famieliedag |
Als de piloot omroept dat we aan de afdaling naar Philly gaan beginnen, hebben we nog een klein uur te gaan. Ik zie Cape Cod, Long Island en Atlantic City onder ons door glijden. Gek... met de boot deden we 1,5 week over dat stuk. In Philadelphia pakken we nog 1 keer de trein naar Harrisburg om naar Joris en Julia te gaan, maar dan het wordt tijd om afscheid te nemen. Gelukkig maar voor kort, want eind november gaan we elkaar in Hilton Head zien voor Thanksgiving.
Het seizoen is aan het veranderen. De kachel moet 's morgens voor het eerst in 3 jaar tijd weer aan, en we moeten op zoek naar dikke truien die diep onderin de boot verstopt liggen. De winter is in aantocht. Tijd om naar het zuiden te gaan!!
Mare liefs!
Karin
|
Daar gaan we weer.. Dank je wel Tyler voor deze bijzondere foto!
|
Heerlijke overload aan foto’s. Meegenieten met jullie avonturen!
BeantwoordenVerwijderenIk ben verhuisdozen aan het inpakken ;-) Hopelijk daarna voor een tijd niet meer.
Thx weer voor de leuke update!