Het is weer tijd voor een welverdiende zeilpauze! Hoewel we nog lang niet klaar zijn met ons zwervende bestaan, voelen we de behoefte om even stil te staan en tijd door te brengen met familie en vrienden in Nederland. Vooral willen we onze prachtige kleindochter Lucy eindelijk in de armen sluiten!
Bovendien stijgen de temperaturen op Curaçao de komende maanden en beperkt het orkaanseizoen onze zeilmogelijkheden. Dus we laten de Marelief veilig achter op Curaçao, en vliegen half juli naar Pennsylvania. Naar Lucy, en naar de kersverse pappa en mamma.
Zoals waarschijnlijk elke opa en oma zeggen: wat een feest! Wat een heerlijk, vrolijk en lief meisje. Lucy trekt mijn blik als een magneet naar zich toe; ik kan mijn ogen niet van haar afhouden! Het besef dat we niet in de buurt wonen en over een week weer weg zijn maakt nog eens extra dat ik elk moment in mijn geheugen wil griffen.
|
Wat een rijkdom! Ik kon geen keuze maken uit de vele foto's die we gemaakt hebben. Daarom nog veel meer foto's onder dit blog! |
|
Na deze bijzondere tijd in Amerika reizen we door naar Nederland. Nu de herfst in Nederland zijn intrede doet en de blaadjes beginnen te vallen, blader ik door ons fotoboek van de afgelopen 10 weken. Het voelt alsof de hele zomer een aaneenschakeling van feestjes is geweest! Het was heerlijk om zoveel mensen die ons lief zijn in levende lijve te zien en fijn om te ervaren hoe je de draad met elkaar oppakt alsof je elkaar vorige week nog zag.
En natuurlijk zijn er ook de andere beslommeringen... De klussen in huis en tuin, dokters- en tandartsbezoekjes, en oneindig veel spullen bestellen om de boot tip top te krijgen voor onze nieuwe avonturen. Dat lijken misschien geen feestjes maar de luxe dat het allemaal kan en de artsen in het ziekenhuis meewerken zodat ik voor ons geplande vertrek hopelijk ok bevonden weer verder kan reizen maken me in elk geval dankbaar.
Het maken van plannen en lijstjes helpt me om wat rust te vinden te midden van alle feestelijke drukte. Eric zucht als ik zijn lijstje wéér iets langer maak 😉, maar voor mij geeft het overzicht en voldoening. En misschien, heel misschien, zet ik er af en toe iets op dat ik allang gedaan heb, gewoon zodat ik het af kan strepen...want ook dat voelt voor mij als een klein feestje 😊..
Mare Liefs,
Karin
|
Koffie drinken bij Wouter op zijn dakterras met uitzicht over de IJssel en de oude binnenstad van Deventer. Feest! |
|
Drankje bij het IJsselstrand op Erics verjaardag, kibbeling eten en bloemetjes halen op de markt. Ook altijd feest! |
|
Bijna 1 kuub aan bramenonkruid weg halen uit de tuin. Schrammen en doornen over mijn hele lijf. Geen feest maar als het klaar is toch weer wel ;) en er valt genoeg te genieten in de tuin! Rechtsboven: Sinterklaas helpen om te zorgen dat Lucy in het verre Amerika ook haar eerste Sinterklaasfeestje krijgt! |
|
Vrienden en familie zien, spelen in de tuin en tussendoor ook nog een bezoekje aan onze favoriete sauna. |
|
Met de trein gaan we naar Oostende om een paar dagen mee te varen met Paula en Peter, de 'schuldigen' van onze zeilverslaving. Ook al hebben we een zeilpauze, het bloed kruipt waar het niet gaan kan... Eenmaal onderweg vindt Eric het toch geen feest meer.. dit Nederlandse zeilweer. Voor Paula en mij is het binnen warm en met een wijntje echter wel een gezellig klein feestje ;) |
|
We liggen verwaaid in Amsterdam. Geen straf. Pontje, lopen een rondje door de stad, pakken een terrasje en eten bij Loetje. |
|
In Amsterdam en Zuid-Holland zoeken we zeilvrienden op met wie we afgelopen jaren stukjes hebben opgevaren. Fijn om herinneringen op te halen en te zien waar ze wonen. En passant leveren we een lading spullen af in de haven van Rotterdam om per container te laten vervoeren naar Curacao. Pff.. een belangrijk deel van mijn lijstjes kan afgevinkt worden... |
|
Het is zomer in Nederland en de hei in de buurt staat in bloei. |
|
'Zullen we het gewoon doen? Zullen we ze op gaan zoeken?' Lizette en Sander hebben tijdens het zeilen hun hart verpand aan Griekenland en een huisje gekocht. En zo gebeurt het dat we begin september een paar dagen naar Samos gaan.. |
|
Sander en Lizette halen ons op van het vliegveld en we kijken onderweg naar hun huis al onze ogen uit. |
|
Het huis ligt vlak bij de Potami watervallen. We klimmen en klauteren en zwemmen naar de waterval en na een kopje koffie lopen we terug naar huis. 's Avonds worden er herinneringen opgehaald en filmpjes bekeken van 4 jaar terug toen we samen delen van de Portugese kust bezeilden en tijdens de lockdown in Faro met onze boten op de kant stonden. |
|
Met monsters van fat bikes maken Lizette, Eric en ik een tocht door het ruige maar prachtige achterland. Bij een kapelletje in the middle of nowhere steken we een kaarsje op. |
|
Sander wacht ons op in een rustig dorpje waar we op een authentiek pleintje een uitgebreide lunch geserveerd krijgen. |
|
Autotochtje en wandeling in de buurt van Seitani. En dan is het al weer bijna tijd om terug naar Nederland te gaan. Sander en Lizette bedankt!! Het was super! |
|
We gaan een weekend naar Petra en Peter. Prachtig weer en fijn om bij elkaar te zijn! Wat wil een mens nog meer. 's Avonds belt Joris en genieten we samen van Lucy :) Feest! |
|
We hangen de toerist uit in Leiden waar Eric en ik nog nooit geweest zijn. Ondanks Erics hoogtevrees op het balkon van de Pieterskerk, toch ook weer feest! |
|
Eindelijk zien we het Nederlandse stekkie van Pieter en Monique. Bij de hofvijver zoeken we veertjes van de halsbandparkieten voor de collectie van Monique. |
|
Bij toeval zijn we in Den Haag op de derde dinsdag van september. Feest dus voor deze verstokte republikein ;) Maar eerlijk is eerlijk behalve de wegafsluitingen waar we mee te maken kregen, leuk om een keer te zien. |
|
We boffen dat we Wouters auto bijna altijd mogen gebruiken maar als dat een keer niet kan is het gelukkig mooi weer en maken we een mooie fietstocht naar Warnsveld en genieten van een gezellige middag met Marianne en Wim. |
|
Gezellige etentjes met lekkere wijntjes van ons chefke en natuurlijk moet Eric geloven aan Risken en Catannen :) |
|
Sinds onze kinderen geboren zijn komen we elk jaar bij elkaar en wordt er om de beurt gekookt. Maar kleine kinderen worden groot en dit jaar wordt er voor ons gekookt door Wouter bij IJsselrestobar! Onder: Gezellig op bezoek bij onze ouwe buurtjes, op de valreep een stuk tuin klaar gemaakt voor hopelijk onderhoudsvriendelijke beplanting... En nu nog inpakken! |
|
In het weekend is Julia ook vrij (Joris heeft heel luxe, nog ouderschapsverlof) en gaan we samen op pad. |
|
We slapen in een b&b in het centrum van Harrisburg en lopen elke dag langs het capitool of de Susquahanna rivier naar het huis van Joris, Julia en Lucy. |
|
Joris heeft een nieuwe rookoven en heeft samen met Eric een dagtaak aan het bereiden van de heerlijkste ribs ooit. |
|
Fijn dat Joris nog vrij is! Samen wandelen met Lucy, boodschappen doen. Echt genieten! |
Inderdaad alsof we elkaar gister nog gezien hadden. Heerlijk om bij te kletsen. Wat een wederzijdse belevenissen!
BeantwoordenVerwijderenFair winds and following seas ⚓️
Wat leuk allemaal! En jullie kleindochter Lucy, geweldig!!
BeantwoordenVerwijderen