Dobberen


Fado muziekje op de achtergrond, Eric met een rood wijntje aan het kokkerellen in de kombuis. Ons onverwachte bezoek weer thuis. Een prachtige volle maan komt op en de watertaxi's die met dagjestoeristen naar Culatra scheuren liggen weer netjes aan de kade. De rust daalt neer over de baai en in ons bootje. 

Al weer bijna twee weken sinds onze laatste update. Dus weer hoog tijd en mijn beurt. Maar ik vind het lastig. Zorgelijke berichten van thuis en tegelijkertijd zoveel om dankbaar voor te zijn.  Wat  ga ik in hemelsnaam op papier zetten. Wat we gedaan hebben of ook wat me zo bezig houdt.  

Ik besluit het te houden bij het eerste en  gewoon maar te beginnen met waar Eric's vorige blog eindigde... 

Vanwege het slechte weer schuilden we toen in de haven van Portimão. Misschien was het beter geweest om toch voor anker te gaan ergens achter in de rivier want wat gingen die steigers na de storm door de deining tekeer. Wel een les voor een volgende keer en voor wanneer we de boot hier achterlaten wanneer we naar Nederland gaan. 

We vertrekken uit de haven en laten het anker voor een nachtje  maar liefst 300 meter verderop zakken bij een aller schattigst dorpje (Ferragudo). Dat nachtje worden er twee en dan schuiven we nog een paar 100 meter verderop naar een mooi plekje voor het strand waar we een afscheidsbbq hebben met de bemanning van de BB  en Skellig die naar de Canarische eilanden vertrekken. Leef alsof het je laatste dag is schalt het uit de luidspreker, en ook nu vloeit er een traantje. Wat was het bijzonder afgelopen weken en wat zullen we jullie missen! 

Of... ? Waar Eric hiervoor weleens haast had om een volgend kaapje te ronden, slaat bij mij nu de kriebel en twijfel toe. Ons plan was om voor kerst tot aan Gibraltar te varen, en dan, na een tijdje in Nederland,  in het voorjaar Marokko, en daarna Madeira en de Canarische eilanden te bezoeken. Het zuiden van Spanje trekt op dit moment even niet zo en Marokko zit nog dicht. Joris gaat in september trouwen en vooralsnog kunnen wij de VS vanuit hier niet in. Ergens in februari zelf naar de overkant varen dan maar? En wat gebeurt er toch allemaal in Nederland? Als we naar Nederland gaan, komen we Portugal dan nog wel weer in? En dan willen we vrienden en familie zien maar gaat dat wel lukken?

Ik weet het niet. Voorlopig blijven we hier in Portugal ronddobberen. Het is hier super relaxed en we gaan ons hier nog wel een tijdje amuseren. We zien wel. Vanuit Ferragudo zeilen we in eerste instantie oostwaarts, naar Vilamoura. We krijgen bezoek uit Nederland en kunnen vanaf hier makkelijk een autootje huren om naar het vliegveld te rijden. Voor € 12,60 voor een dag. Ongelofelijk toch? Met een auto onder onze kont kunnen we eindelijk weer eens echt groots de voorraden aanvullen en doen 2 rondjes in de plaatselijke Lidl. 

Voorproeven van de wijn en dan voor de 2e ronde in de rij

En nu we toch bezig zijn, gaan we daarna naar de Portugese Gamma om  hout te halen om de hangkast in een legkast te veranderen zodat  ik eindelijk mijn kleding die nu in plastic zakken gestapeld is, netjes neer kan leggen. 

Ook nog een klein plastic grasmatje kunnen vinden. Een cadeautje voor Bruno, het kleine hondje van onze vrienden van de Philos die binnenkort ook naar de Canarische eilanden vertrekken. Zeker 4 dagen non-stop op zee. Tot nu toe kon hij steeds de boel ophouden tot hij in een volgende haven was... 

Met ons bezoek varen we in één ruk terug naar Lagos om vandaar in een week in kleine stapjes  naar Faro te zeilen. En YES! De verklikker op de hengel begint te ratelen en een mooie dorade wordt binnengehaald.

Dit keer varen we de lagune van Alvor met hoogwater verder in. Google maps biedt uitkomst om te bepalen hoe de vaargeul door dit wadachtige gebied nou precies loopt. We vinden een mooi plekje in de geul. Heerlijk rustig, totdat de vissers er rond schemering uitgaan en vlak langs de boot scheuren.

 

Van Alvor gaat het naar Ferragudo, en na een tussenstopje in Vilamoura laten we het anker vallen bij Illa Culatra. We maken  lange wandelingen over het eiland en door het pittoreske vissersplaatsje. Omdat ons bezoek weer terug moet naar Nederland varen we even heen en weer naar Faro tot vlak onder de landingsroute. Terwijl wij van de gelegenheid gebruik maken om Faro te bezoeken, zwaaien we onze lieverd die over ons heen vliegt uit. 


We hebben nog een paar zonnige dagen bij Culatra. Met Hanny en Jakob van de Jonas scheuren we met de bijboten naar Olhao wat op de vaste wal ligt. Met hoogwater kunnen we een shortcut over de  zandbanken nemen en hebben dan een paar uur de tijd om het plaatsje te bezoeken. De borrel op het terras loopt wat uit en dan wordt het op de terugweg toch nog een beetje spannend of we genoeg water houden. 



Omdat er een paar dagen slecht weer aankomt varen we op woensdag weer terug naar Vilamoura. Komt goed uit want als het goed is, komt daar eind van de week een pakje voor ons aan. De boiler is stuk en moet vervangen worden. 



Inmiddels is het alweer vrijdag en het regent inderdaad pijpenstelen. Eric aan de klus zodat we hopelijk weer warm water aan boord krijgen. En ik achter de laptop.  De knoop over wat we komende tijd gaan doen is doorgehakt. De boot gaat eind november in Faro voor 2 maanden op de kant en de tickets naar Nederland zijn geboekt! Tot gauw hopen we!!

Mare Liefs,

Karin



Dank jullie wel!!xx








































Reacties

  1. Hoi lieverds, zoals altijd goed geschreven blog en fijn om weer update te zijn.
    Geniet er nog van en dan straks ook paar maanden in NL. Behouden vaart! 😘

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Gastblog van Paula vanuit de Bahama's

Snowbirds

Thuis in Philadelphia

Het engeltje van Til

Thanksgiving

Thuis in Annapolis; gastblog Joris

Feest der herkenning

New York, the van Leeuwen way! Geschreven door Sascha

Winterkost

Cultuur schok