Take me home country roads - deel 1 Verenigde Staten

We laten de snelweg achter ons om wat boodschappen te doen in de laatste grote plaats die we tegenkomen.  We luisteren naar country muziek op de radio maar om exact 12 uur wordt het volkslied uitgezonden. Ik kan het nog steeds letterlijk meezingen. Gek eigenlijk want op dat moment besef ik ook dat ik dit land, dat op mijn 18e jaar een jaar lang mijn thuis was, nu  opnieuw met een soort van verwondering bekijk. 

Na de boodschappen gaan we verder richting onze eindbestemming in de buurt van Shenandoah national park. De billboards en wegrestaurants hebben plaats gemaakt voor eindeloze groene heuvels met hier en daar een boerderij of landhuis en  inmiddels blèren we samen luidkeels met John Denver mee. 

‘Home’ wat is dat eigenlijk en waar is dat voor deze twee ouwe zee zigeuners? Daar gaan we komende tijd maar eens over nadenken en hopen onze gedachten te kunnen delen in deel 2 of misschien wel deel 3 van dit blog;)

Afgelopen week hebben we een heerlijke tijd gehad bij Julia en Joris en na ons uitstapje naar Shenandoah gaan we nog een paar dagen terug. We wilden geen poespas, niet heel veel sightseeing, maar meemaken hoe hun gewone leven, hun thuis is. En dat is denk ik nu al goed gelukt! We zagen hun huis, hun werkplekken, ontmoetten hun vrienden, keken Big Brother, deden mee met Peloton. En nog veel meer!! Onderstaand een fotoverslag van onze belevenissen, ook van de tijd in Shenandoah en daarna. Julia en Joris, bedankt voor het delen van jullie thuis! We hebben genoten!

Mare Liefs

Karin en Eric natuurlijk :)

PS Vond je ons verhaal leuk?  Volg ons  en ontvang automatisch een bericht wanneer we een nieuw verhaal online zetten!

......................................................................................................................................................................

Eindelijk is het dan zover! Na een enerverende vlucht vanuit Trinidad komen we aan bij het nieuwe huis van Julia en Joris en we snappen helemaal waarom ze hier verliefd op zijn geworden. We komen helemaal tot rust in de mooie tuin, kletsen honderduit en na het ongezonde eten van de laatste reisdagen hebben we behoefte aan groen en genieten we van een heerlijke pastasalade en groente van de barbecue.

Wanneer Joris en Julia aan het werk zijn maken we lange wandelingen met Dutch langs de Susquehanna rivier die dwars door Harrisburg loopt. In de rivier is een eiland waar een paar leuke eettentjes zitten. Op de terugweg komen we langs het vorige appartement van Julia en Joris en zonder dat wij iets zeggen rent Dutch onmiddelijk de trap naar de voordeur op ;).

Amerikanen zijn trots op hun vlag en die wappert dan overal ook veelvuldig. Maar vreemd genoeg komen we ook overal de Nederlandse vlag tegen. 'Open' staat erop...😏

Wanneer Joris en Julia werken dan kunnen wij natuurlijk niet achterblijven. De kleur is al uitgekozen maar moet er nog opgesmeerd worden dus we stropen de mouwen op en genieten van het eindresultaat. We moeten denken aan mijn ouders en aan al die keren die zij bij ons geklust hebben 💖 Het voelt alsof ze meekijken en wij vinden het fijn om dit te kunnen doen.

We  hebben Erics verjaardag niet echt kunnen vieren omdat deze viel op de laatste rommelige dag in Trinidad. Dus we nemen Julia en Joris mee uit eten. Harrisburg de hoofdstad van Pennsylvania maar het heeft de atmosfeer van een kleinere stad. Joris en Julia wonen mid-town waar een hoop hippe eettentjes zijn.

Dan is het tijd voor de vrijdagmiddagborrel  met collega's en vrienden van Joris en Julia! Bij de ingang worden we gevraagd om ons ID, om te laten zien dat we oud genoeg zijn om een drankje te nuttigen ;) Even ben ik blij verrast maar ondanks dat we geen legitimatie bij ons hebben worden we toch vrij eenvoudig binnen gelaten 😏

Op zaterdag rijden we met Julia en Joris naar Gettysburg in het zuiden van Pennsylvania waar in 1863 de grootste en meest beslissende veldslag van de Amerikaanse burgeroorlog plaatsvond. 

We zijn uitgenodigd door Cody en Andrea, vrienden van Julia en Joris, om bij de country club te komen zwemmen en daarna wat te eten. We genieten met volle teugen van de prachtige omgeving maar vooral van het fijne gezelschap. Cody en Andrea bedankt!

Op de fiets verkennen we de omgeving van Harrisburg nog wat verder en dan is het tijd om zelf met de auto op pad te gaan. Van tevoren hadden we bedacht dat we een deel van de Appalachian trail (3500 kilometer lang!) zouden willen lopen maar we hebben geen zin om met een rugzak met kampeeruitrusting op pad te gaan. In plaats daarvan is het plan nu om een paar krenten uit de pap te pikken, dagtochtjes te doen en 's avonds in een comfortabel bed te overnachten. De keuze valt op het traject in Shenandoah National Park in Virginia op een uur of drie rijden van Harrisburg.

Foto's boven: Uitzicht vanaf het terras bij onze hotelkamer op de nog in werking zijnde boerderij.

Foto's onder: Indruk van de wandelingen die we in het park maken.

Na drie dagen rijden we weer een stuk naar het noorden. De Apppalachian trail gaat ook door Pennsylvania en in de buurt van Carlisle waar Julia en Joris studeerden, is bij het midway punt een museum wat we bezoeken.

Daarna door naar Carlisle waar we Dickinson law bezoeken en wat eten bij het restaurant waar Julia en Joris hun eerste date hadden.

De laatste dag met onze huurauto gaan we op 'huizenjacht' in de buurt van Harrisburg en we zien wel wat leuke optrekjes ;) maar die lenen zich niet echt voor een pied a terre. We moeten nog maar eens bedenken wat we willen..

Weekend! Tijd voor sportieve bezigheden en we doen graag mee :) Eerst Karin bij een 'peloton' workout en daarna gaan Eric en Joris kleiduiven schieten bij de club en relaxen we bij het zwembad. 

Eric en Joris doen boodschappen en staan samen als vanouds in de keuken.

Rondleiding door het capitol gebouw van Harrisburg waar de regering van Pennsylvania zetelt.

Regelmatig terugkerend gouden moment tijdens onze dagen bij Julia en Joris; tijdens onze koffie 's morgens in de tuin even een praatje met Joris tijdens een korte werkpauze.

Onze 'klein' hond. Een lief maar vreselijk eigenwijs en ondeugend mormel. We gaan hem missen!