Adam en Eva

Met een verse kop koffie in de hand kijk ik naar het schouwspel voor me op het water. Vissers uit het dorp zijn met hun bootjes en netten in de weer om aas te vangen voor de grote vissen die ze later vandaag hopen te gaan vangen.  Pelikanen vliegen met ze mee. Daarachter het strand met wat palmbomen, huisjes,  een winkel en ons café. En daarboven rijst het regenwoud met wat flarden mist in het ochtendzonnetje. Zo meteen een paar rondjes om de boot zwemmen en vanmiddag met de bijboot naar ons favoriete strandje om te snorkelen. Of zullen we naar het strandje met de waterval varen waar we ons Adam en Eva wanen? 

We zijn in Charlotteville, Tobago. Zeilend vanuit Trinidad tegen de heersende wind en stroming in maar met een gunstig weergaatje prima te doen. De Carieb zoals het was hadden we al gehoord van een paar andere zeilers. En inderdaad, wat een relaxed oord en wat een relaxte mensen.  Het werkt aanstekelijk en we raken zelf ook in de relax-modus.  We doen wat kleine klusjes, maken zelf yoghurt,  bakken banenenbrood en tortilla’s. En dan is het weer tijd voor een biertje in ons stamcafé.

We waren van plan om het eiland rond te gaan varen maar liggen hier zo lekker dat we besluiten om te blijven en te voet en met een huurauto de omgeving te verkennen. Dat de Mahi Mahi en Offspring hier ook zijn draagt enorm bij aan de gezelligheid en gaat het weer lastig maken om te vertrekken! 

Mare Liefs,

Karin

PS Vond je ons verhaal leuk?  Volg ons  en ontvang automatisch een bericht wanneer we een nieuw verhaal online zetten!

We zeilen en ankeren weer! Onderweg naar Tobago maken we een tussenstop aan de noordkust van Trinidad.

Tweede tussenstop is in Englishman bay. Al op Tobago maar we zijn te laat om tijdens kantoortijden in te klaren en willen geen overtime betalen. Onderweg hebben wij een tonijntje gevangen en de Mahi Mahi, hoe kan het ook anders, een flinke Mahi Mahi. Eric maakt sashimi en Monique poisson cru. Smullen!

We maken wandelingen in de omgeving en genieten van het uitzicht over de enorm grote baai. 

Ons Adam en Eva, watervalstrandje. We hebben wat moeite om met de bijboot een droge landing te maken. Voordat ik er met mijn atletische lichaam uit geklauterd ben komt er al weer een volgende golf die dan achter in de boot slaat. Gelukkig kunnen we hier met zoet water van de waterval alles meteen weer schoonmaken. Maar het wordt tijd dat we ons gaan verdiepen in een betere landingsmethode.       En na wat tips van andere zeilers gaat het inmiddels gelukkig beter. 

De Man o war bay waar Charlotteville aan ligt is enorm groot en er zijn verschillende strandjes die we met de bijboot ontdekken. Ons watervalstrandje dus, een plek waar je prachtig kunt snorkelen en een mooi einde-van-de-middag strandje.

November schijnt hier de natste maand te zijn. Zon en regen wisselen elkaar regelmatig af. 

Met de bemanningen van de Mahi Mahi en Offspring maken we een lange wandeling naar de andere kant van de baai.

Bovenste foto: vissers gooien hun netten uit om kleine visjes te vangen die dienen als levend aas... voor grotere vissen. Foto onder, met dank aan Lynn: speervissers komen terug met hun vangst en maken die schoon op de steiger bij het dorp.

We wandelen naar de andere kant van het eiland en komen terecht in een klein hotel waar we lunchen en gebruik mogen maken van het zwembad. Gelukkig stopt er spontaan iemand die ons een lift aanbiedt zodat we niet 2 keer het hele stuk hoeven te lopen.

We huren een auto, bezoeken het regenwoud en komen terecht bij iemand die kolibries lokt met suikerwater. Fascinerend om ze zo dichtbij te kunnen zien, horen én voelen..