Back to basics

 

Wie van jullie kent het nog? Carbon papier? Het uitklaren bij de douane en immigratie in Tobago is een tijdrovend proces. Vijf formulieren, in viervoud, en stevig doordrukken met de pen zodat ook de onderste formulieren leesbaar zijn. Dan nog afrekenen, contant wel te verstaan, voordat we met de benodigde papieren en stempels in ons paspoort kunnen vertrekken naar St. Vincent & the Grenadines. Maar ik klaag niet hoor. Ik kan het wel waarderen dat we hier in een wereld zijn die nog ver weg lijkt te zijn van de discussie over digitale ID’s, digitaal geld, en carbon budgetten. Bovendien, het is hier prachtig en we genieten ervan om de mooiste plekjes die we afgelopen zomer zagen opnieuw te bezoeken.

Met de carbon footprint van de mensen hier zal het trouwens wel meevallen. Men leeft deels van dat wat het land en de zee opbrengt en de winkeltjes die er zijn hebben een beperkt assortiment. Met een weegschaal met ouderwetse gewichtjes wordt een witte kool en paar limoenen afgewogen. De prijzen zijn alleen niet ouderwets; we rekenen 8 euro af.

Dat maakt ook de oermens in ons los. Lekker traditioneel ook; mijn tarzan klimt in bomen om papaja’s te plukken, vist, en slacht kreeften, ik stort me op het bakken van brood en bananencake, maak zelf tortilla’s en pizzadeeg. Ook lukt het me eindelijk weer om  lekkere dikke yoghurt te maken. En na een tip van een medezeilster over zelfgemaakte ricotta, ontdek ik dat ik van melkpoeder en azijn heerlijke roomkaas kan maken!

Zelf gebakken brood. Roomkaas en yoghurt. Met dank aan de Nederlandse boer! 

Back to basics hier dus. Maar niet voor lang.. De kerstfolder van de Franse Lidl heb ik al met water in de mond bekeken; de boodschappenlijstjes zijn in de maak. Op Martinique gaan we grootschalig inkopen doen.  Nu nog zorgen dat we grote schoonmaak gaan houden en ruimte gaan creëren..

Mare Liefs,

Karin

Terug op Union island

Tobago cays. Ankeren en snorkelen in een zwembad en 's avonds genieten we van een lobster bbq samen met de Offspring.

Onder: spelevaren in de Tobago cays

We kunnen het niet laten om even terug te gaan naar de luxe marina waar we van de zomer lagen om te schuilen voor de storm. Dit keer voor anker maar wel genieten van een cocktail, het zwembad en het prachtige uitzicht.

Op Bequia moeten we de genaker ophalen die bij de zeilmaker ligt voor reparatie. We maken de onderkant van de boot weer schoon en zien in een bar bomvol Amerikanen Nederland winnen met voetbal.

Feest der herkenning.. Cumberland bay op Saint Vincent. Herkennen jullie hem nog? Joseph de rasta man die op de voorkant van ons blog van afgelopen zomer stond?

Cumberland bay, Saint Vincent wordt kleiner en kleiner. Op naar Martinique!