Thanksgiving

Onder luid gejuich en gegobbel haalt Wouter de immense kalkoen uit de oven. Ik zie hem glunderen. Vanmorgen hebben Joris en Wouter onder de deskundige leiding van Mary Ann de stuffing voorbereid en tot hun ellebogen de kalkoen gevuld. Gisteren hebben Julia en Mary Ann al een heerlijke pompoen en appeltaart gebakken. De voorbereidingen  voor het feestmaal zijn in volle gang en het is gezellig en ruikt heerlijk in de keuken. Terwijl de kalkoen langzaam aan het garen is maken we een lange strandwandeling. 


Uitwaaien op het strand terwijl de kalkoen in de oven staat te garen.


Het was Wouters opmerking vorig jaar en Mary Anns spontane reactie daarop, die ons allemaal hier naar toe leidde. ‘Zo’n grote kalkoen met Thanksgiving, dat zou ik ook weleens mee willen maken’... En ook hij werd hier met open armen ontvangen. Maar los van de traditie om een kalkoen klaar te maken gaat het bij Thanksgiving om stil staan bij waar je dankbaar voor bent. En dankbaar zijn we!

Joris ‘nieuwe’ familie voelt intussen ook als familie van Eric, Wouter en mij. Zeker omdat we allemaal op behoorlijke afstanden van elkaar wonen is het heel speciaal om hier allemaal samen te zijn. Jim, Mary Ann,  Joris en Julia mét onze aanstaande kleindochter al steeds zichtbaarder, Wouter, en morgen zal Natalie er ook zijn. De familie is bijna compleet. Alleen James en Diana kunnen omdat ze in december een kindje verwachten er niet bij zijn.

Dagje in Savannah met Julia, Joris en Wouter. 's Avonds halen Jim en Mary Ann Natalie op van het vliegveld en zijn we compleet. 

Dag na Thanksgiving. Een shotje voor een fietstochtje en na een tussenstop bij Salty Dog Cafe verder over het strand gefietst.

Cornhole in de achtertuin. Een week later zien we een grote alligator die ook wel mee wil doen.

‘Je gaat het pas zien als je het door hebt.' (Johan Cruijff 1947-2016)

Het voelt af en toe alsof we door de modder aan het fietsen zijn. We boeken maar geen voortgang met de kapotte verstaging. Zonder een duidelijk alternatief hebben we afscheid genomen van de rigger uit Charleston die ons zou helpen omdat we daar beiden een heel slecht gevoel over hadden. We lossen het wel op een andere manier op. Maar het gaat zo traag. Het ene bedrijf reageert helemaal niet. De ander blijkt ons uiteindelijk pas in januari te kunnen helpen. In Nederland laten maken en opsturen kan maar ja.. hoe lang gaat het duren voor het er is, douaneperikelen, en wat als het dan toch niet blijkt te passen. Misschien gewoon ergens hier laten maken en zelf plaatsen..?

De verstaging is iets waar ik niets van wist en ik verdiep me in wat we eigenlijk hebben. Hoe zit het in elkaar? Welke fittingen hebben we eigenlijk? Wat zijn de maten? We krijgen hulp van Merijn in Nederland en bestuderen de catologi van verschillende fabrikanten. Na overleg met de expert van de verzekering en diverse tochtjes in de mast krijgen we langzaam aan weer vertrouwen in ons systeem, en leren  we zelf wat precies het probleem is . En dan vinden we een bedrijf in Florida die binnen een dag de te vervangen stagen kan maken met de fittingen die we nu ook hebben! Na wat heen en weer mailen en dubbel  dubbel checken  van metric en imperial maatvoering bestellen we de boel. Desondanks blijven we het nog even spannend vinden of het gaat passen. En als de bestelling aan komt weet Eric niet hoe snel hij de mast in moet gaan om de boel te plaatsen. Binnen een uurtje is het werk gedaan. Onvoorstelbaar dat dit zoveel hoofdbrekens heeft gekost. Maar ja, zoals een bekend NL voetbaltrainer zei: Je ziet het pas als je het door hebt!

Eric hijst me hoog in de mast voor controles. Het waait er een stuk harder, het stoeltje is veel te klein voor mijn billen en ondertussen is Eric gezellig met de buurman aan het kletsen en ik not amused.. Bij de uiteindelijke installatie gaat híj de mast in. Gelukkig heb ik hulp van ons nieuwste 'bemanningslid' , een haakse boormachine met een bit die op onze lieren past!


Amfibische status

Dat onze verstagingsperikelen wat langer duren komt misschien ook gewoon wel omdat we de tijd hebben. De marina is voor een maand geboekt  en er zijn een hoop andere leuke dingen te doen.

We glijden langzaam aan in een soort van amfibische status. Slapen dan weer aan land en dan weer op de boot met de gemakken van de marina onder handbereik. We raken gewend aan lange warme douches en af en toe zelfs een bad. Aan een wasmachine bij de hand. Aan een supermarkt op fietsafstand en zelfs regelmatig Jim’s mooie bolide onder onze kont. En bovendien een adres waar we alles wat we besteld hebben voor komend vaarseizoen kunnen laten bezorgen .

We raken verslaafd aan fietstochtjes over het strand, ontdekken hoe heerlijk het is om met eb kilometers met de haren in de wind over het harde zand te scheuren. En brengen gezellige avonden door met Jim en Mary Ann. 


Go Eagles! We kijken verschillende keren Amerikaans voetbal bij Jim en Mary Ann. En natuurlijk hoort daar de juiste kleding bij!

Maar hoe heerlijk de geneugten van het landleven ook zijn, we kijken ook uit naar zeilen én zwemmen in warm, blauw water. Maar voor het zover is ga ik nog een keer terug naar Pennsylvania waar voor Julia een babyshower georganiseerd wordt,  een traditie hier waarbij de aanstaande moeder in het zonnetje gezet wordt. Het is heel speciaal om dit mee te kunnen maken. Het markeert voor mij ook het einde van een bijzondere periode in de VS waarin we Julia & Joris vaak hebben kunnen zien. Het voelde bijna ‘normaal’. Dat maakt dankbaar maar tegelijk ook een beetje weemoedig.

Onderweg naar Pennsylvania sneeuw!
Julie en Neil hebben hun huis beschikbaar gesteld voor de babyshower. (Eric en ik waren eerder bij hen te gast in hun haven in Barrnegat inlet). Het huis is prachtig en voor de gelegenheid is zelfs de bar omgetoverd in het roze!
'Don't say baby'. En als je dat wel doet moet je je knijper afstaan. Julia's oma en Joris zijn overduidelijk goed in dit spel.

De aanstaande mamma en pappa.

We wachten nog een flinke storm af in Hilton Head maar dan wordt het toch echt tijd om het warmere weer op te zoeken.

Mare Liefs,

Karin

Wat een fantastisch half jaar is het geweest waarin we veel van jullie hebben mogen genieten💝
 

Reacties

  1. Wat een goed verslag weer en heerlijk dat jullie zoveel tijd hebben kunnen doorbrengen met Wouter, Joris en Julia en fam en jullie kleindochtertje in wording! Wens jullie goede reis and a Very Merry Christmas and Happy 2024! 😘😘

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dankjewel en eensgelijks 🎄✨️

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Gastblog van Paula vanuit de Bahama's

Puzzelen

Snowbirds

Thuis in Philadelphia

Het engeltje van Til

Baja mar

Cultuur schok

Thuis in Annapolis; gastblog Joris

New York, the van Leeuwen way! Geschreven door Sascha